آیات کتاب مقدس در مورد آفرینش
- در آغاز، هنگامی كه خدا آسمانها و زمين را آفريد، زمين، خالی و بی‌شكل بود، و روح خدا روی توده‌های تاريکِ بخار حركت می‌كرد.
- تو مرا در رحم مادرم نقش بستی و مرا بوجود آوردی. تو را شكر می‌كنم كه مرا اينچنين شگفت‌انگيز آفريده‌ای! با تمام وجود دريافته‌ام كه كارهای تو عظيم و شگفت‌انگيز است.
- در ضمن، بسياری می‌توانند خانه بسازند، اما فقط خداست كه آفرينندهٔ همه چيز می‌باشد.
- انسان از ابتدا، آسمان و زمين و چيزهايی را كه خدا آفريده، ديده است و با ديدن آنها می‌تواند به وجود خدا و قدرت ابدی او كه ناديدنی هستند پی ببرد. پس وقتی در روز داوری در حضور خدا می‌ايستد، برای بی‌ايمانی خود هيچ عذر و بهانه‌ای ندارد.
- ای خداوند، تو آسمانها و زمين را با قدرت بی‌پايانت آفريده‌ای و هيچ كاری برای تو مشكل نيست!
- خدا روز هفتم را بركت داده، آن را مقدس اعلام فرمود، زيرا روزی بود كه خدا پس از پايان كار آفرينش، آرام گرفت.
- هر چه هست از خداست؛ وجود همه چيز به قدرت او وابسته است و همه چيز برای شكوه و جلال اوست. ستايش بی‌پايان بر او باد! آمين.
- چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار كمک هستم. كمک من از جانب خداوند می‌آيد كه آسمان و زمين را آفريد.
- اين خداست كه ما را از نو آفريده و اين زندگی جديد را از فيض وجود عيسی مسيح به ما داده است؛ و از زمانهای دور دست، نقشهٔ خدا اين بوده كه ما اين زندگی جديد را صرف خدمت به ديگران نماييم.
- پس خدا انسان را شبيه خود آفريد. او انسان را زن و مرد خلق كرد.
- به فرمان خداوند آسمانها بوجود آمد؛ او دستور داد و خورشيد و ماه و ستارگان آفريده شدند.
- آيا تا به حال ندانسته و نشنيده‌ای كه خدای ابدی، خالق تمام دنيا هرگز درمانده و خسته نمی‌شود و هيچكس نمی‌تواند به عمق افكار او پی ببرد؟
- و ديدم كه خداوند برای هر كاری زمان مناسبی مقرر كرده است. همچنين، او در دل انسان اشتياق به درک ابديت را نهاده است، اما انسان قادر نيست كار خدا را از ابتدا تا انتها درک كند.
- قبل از آنكه دنيا را بيافرينی و كوهها را بوجود آوری، تو بوده‌ای. تو را ابتدا و انتهايی نيست.
- تمام آفرينش نيز بی‌صبرانه منتظر روزی است كه خدا فرزندان خود را پس از مرگ زنده كند.
- سرانجام خدا فرمود: «انسان را شبيه خود بسازيم، تا بر حيوانات زمين و ماهيان دريا و پرندگان آسمان فرمانروايی كند.»
- امروز روز پيروزی خداوند است، بايد جشن گرفت و شادی كرد!
- آنكه خانهٔ خود را در آسمانها ساخته و پايهٔ آن را بر زمين نهاده است، و آب دريا را فرا می‌خواند و آن را بر زمين می‌باراند، نامش خداوند است!
- مددكار ما خداوند است كه آسمان و زمين را آفريد.
- كسی كه از آنِ مسيح می‌گردد، تبديل به شخص جديدی می‌شود. او ديگر آن انسان قبلی نيست؛ او زندگی كاملاً تازه‌ای را آغاز كرده است.
- هر چه هست، بوسيلهٔ او آفريده شده و چيزی نيست كه آن را نيافريده باشد.
- زيرا زندگی و حركت و هستی از اوست. يكی از شعرای شما نيز گفته است كه ما فرزندان خدا هستيم.
- آنگاه صدای تمام موجودات آسمان و زمين و زير زمين و درياها را شنيدم كه می‌سرودند و می‌گفتند: «ستايش و حرمت، جلال و قوت تا ابد از آنِ برّه و آنكه بر تخت نشسته است باد!»
- وای بر كسی كه با خالق خود می‌جنگد! آيا كوزه با سازندهٔ خود مجادله می‌كند؟ آيا گل به كوزه‌گر می‌گويد: «اين چيست كه تو می‌سازی؟» يا كوزه سر او فرياد می‌زند: «چقدر بی‌مهارت هستی»؟
- او چنين اراده فرمود كه ما را بوسيلهٔ پيام انجيل، زندگی تازه ببخشد تا ما نخستين فرزندان خانوادهٔ الهی او باشيم.
