- وقتی دعا می‌كنيد، مانند كسانی كه خدای حقيقی را نمی‌شناسند، وِردهای بی‌معنی تكرار نكنيد. ايشان گمان می‌كنند كه با تكرار زياد، دعايشان مستجاب می‌شود.
- سخنان محبت‌آميز مانند عسل شيرين است و جان انسان را شفا می‌بخشد.
- خداوند را به سبب كارهای شگفت‌انگيزش سپاس گوييد. كارهای او را برای ساير قومها تعريف كنيد.
- كلام من نيز هنگامی كه از دهانم بيرون می‌آيد بی‌ثمر نمی‌ماند، بلكه مقصود مرا عملی می‌سازد و آنچه را اراده كرده‌ام انجام می‌دهد.
- آدم احمق برای حكمت ارزش قايل نيست و فقط دوست دارد خود را دانا نشان دهد.
- ای خداوند مرا از دست دروغگويان و مردم حيله‌گر نجات بده.
- حرفهای مرد خدانشناس انسان را به هلاكت می‌كشاند، اما حكمت شخص درستكار او را از هلاكت می‌رهاند.
- ای خداوند، ای پناهگاه و نجات دهندهٔ من، سخنان و افكارم مورد پسند تو باشند.
- حرفهای آدم احمق، منجر به نزاع و كتک خوردنش می‌شود.
- كسی كه زحمت می‌كشد منفعت عايدش می‌شود، ولی آنكه فقط حرف می‌زند فقير خواهد شد.
- اگر عطای سخن گفتن به زبانهای مردم و فرشتگان را داشته باشم، زبانهايی كه هيچگاه نياموخته‌ام، اما در وجود خود نسبت به انسانها محبت نداشته باشم، همچون طبلی توخالی و سنجی پر سر و صدا خواهم بود.
- غم و غصه انسان را گرانبار می‌كند، اما سخن دلگرم كننده او را سبكبار و شاد می‌سازد.
- افراد درستكار هميشه سخنان خوشايند بر زبان می‌آورند، اما دهان بدكاران از حرفهای نيشدار پر است.
- گفتار و كردار شما، شايستهٔ نام عيسای خداوند باشد؛ و توسط او به حضور خدای پدر بياييد تا تشكرات خود را به او تقديم كنيد.
- پس، زبانتان را از بدی و دروغ حفظ كنيد.
- اجتناب از نزاع برای شخص، عزت می‌آورد. فقط آدمهای احمق هستند كه نزاع به پا می‌كنند.
- دروغ و ناراستی را از دهان خود دور كن.
- در كارهای پوچ شرارت و تاريكی شركت نكنيد، بلكه بگذاريد نور شما بر آنها بتابد تا زشتی آنها بر همگان آشكار شود. زيرا كارهای زشتی كه خدانشناسان در تاريكی انجام می‌دهند، حتی ذكرشان هم شرم‌آور است.
- حتی پيش از آنكه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی.
- سخنان درستكاران مانند نقره گرانبهاست، اما حرفهای بدكاران هيچ ارزشی ندارد.
- گناهم وقتی آن را اعتراف نمی‌كنم، وجود مرا مثل خوره می‌خورد و تمام شب غصه و گريه امانم نمی‌دهد!
- كسی كه كينه‌اش را پنهان می‌كند آدم نادرستی است. شخصی كه شايعات بی‌اساس را پخش می‌كند احمق است.
- هر كه خود را مسيحی می‌داند، اما نمی‌تواند بر زبان تند خود مسلط باشد، خود را گول می‌زند و مذهب او پشيزی ارزش ندارد.
- عيسی به ايشان گفت: «باور كنيد اگر شما نيز ايمان داشته باشيد و شک نكنيد، نه فقط اين كار، بلكه بزرگتر از اين نيز انجام خواهيد داد. حتی می‌توانيد به اين كوه زيتون دستور بدهيد كه از جای خود كنده شده، به دريا بيفتد، و يقيناً دستور شما اجرا می‌شود.»
- زيرا بوسيلهٔ ايمان قلبی است كه شخص رضايت خدا را حاصل می‌كند؛ و بعد هنگامی كه در برابر ديگران ايمان خود را به زبان می‌آورد، نجات خود را تأييد می‌نمايد.
