- خداوند پادشاه و رهبر ماست؛ او از ما مراقبت خواهد كرد و ما را نجات خواهد داد.
- اين پيغام اينست كه خدا فقط در يک صورت از سر تقصيرات ما می‌گذرد و به ما شايستگی آن را می‌دهد كه به حضور او برويم؛ و آن وقتی است كه به عيسی مسيح ايمان آوريم. بلی، فقط و فقط ايمان لازم است. همانطور كه كتاب آسمانی می‌فرمايد: «فقط كسی نجات پيدا می‌كند كه به خدا ايمان داشته باشد.»
- راستی خود را به من تعليم ده و مرا هدايت فرما، زيرا تو نجات دهندهٔ من هستی و من هميشه به تو اميدوار بوده‌ام.
- با وجود اين، سختیهايی كه در زمان حاضر متحمل می‌شويم، در مقابل جلال و شكوهی كه در آينده خدا نصيبمان خواهد ساخت، هيچ است.
- پس از گذراندن اين تجربه بود كه نشان داد به حد كمال رسيده و می‌تواند نجات ابدی را نصيب آنانی سازد كه از او اطاعت می‌نمايند.
- بنابراين، هر نوع ناپاكی و عادت زشت را كه هنوز در وجودتان باقی است، از خود دور كنيد؛ و با فروتنی كلام خدا را كه در دلتان كاشته شده است، بپذيريد، زيرا اين كلام قدرت دارد جانهای شما را نجات بخشد.
- گناهانت را محو كرده‌ام؛ آنها مانند شبنم صبحگاهی، به هنگام ظهر ناپديد شده‌اند! بازگرد، زيرا بهای آزادی تو را پرداخته‌ام.
- خداوند جان خدمتگزاران خود را نجات می‌دهد؛ كسانی كه به او پناه می‌برند، محكوم و مجازات نخواهند شد.
- خدای متعال و مقدس كه تا ابد زنده است، چنين می‌گويد: «من در مكانهای بلند و مقدس ساكنم و نيز در وجود كسی كه روحی متواضع و توبه‌كار دارد، تا دل او را زنده سازم و نيروی تازه به او بخشم.»
- نجات از جانب خداوند می‌آيد و اوست كه به قوم خود بركت می‌دهد.
- هر كه به خاطر من و به خاطر پيام نجاتبخش انجيل، حاضر باشد جانش را فدا كند، آن را نجات خواهد داد. ولی هر كه تلاش كند جانش را حفظ نمايد آن را از دست خواهد داد.
- او ما را از دنيای تاريک شيطان نجات داد و به ملكوت فرزند عزيزش منتقل ساخت، همان فرزندی كه ما را به قيمت خون خود آزاد كرد و گناهانمان را بخشيد.
- گمان نكنيد هر كه خود را مؤمن نشان دهد، به بهشت خواهد رفت. ممكن است عده‌ای حتی مرا ”خداوند“ خطاب كنند، اما به حضور خدا راه نيابند. فقط آنانی می‌توانند به حضور خدا برسند كه ارادهٔ پدر آسمانی مرا بجا آورند.
- اما من می‌دانم كه رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمين خواهد ايستاد.
- من نيز كه مسيح هستم، نيامده‌ام تا كسی به من خدمت كند، بلكه آمده‌ام تا به ديگران كمک كنم و جانم را در راه آزادی ديگران فدا سازم.
- اما شما مانند آنان نيستيد. شما برگزيدگان خدا، و كاهنان پادشاهمان عيسی، و قوم مقدس و خاص خدا می‌باشيد، تا به اين ترتيب به ديگران نشان دهيد كه خدا چگونه شما را از تاريكی به نور عجيب خود دعوت نموده است.
- اكنون اين طوفان، غسل تعميد را در نظر ما مجسم می‌كند. وقتی تعميد می‌گيريم، نشان می‌دهيم كه بوسيلهٔ زنده شدن مسيح، از مرگ و هلاكت نجات يافته‌ايم. هدف از غسل تعميد، نظافت و شستشوی بدن نيست، بلكه با تعميد يافتن در واقع به سوی خدا باز می‌گرديم و از او می‌خواهيم كه دلهايمان را از گناه پاک سازد.
- عيسی نگاهی به ايشان انداخت و فرمود: «از نظر انسان اين كار غيرممكن است، ولی نزد خدا همه چيز ممكن است.»
- و اما من منتظر ياری خداوند هستم. صبر می‌كنم تا خدا مرا نجات دهد. او دعای مرا مستجاب خواهد فرمود.
- ای خداوند قادر متعال، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات يابيم.
- چه زيباست پاهای پيک خوش خبری كه از كوهستان می‌آيد و خبر صلح و نجات را می‌آورد و به اسرائيل می‌گويد: «خدای تو سلطنت می‌كند!»
- او نجات دهنده و تنها صخرهٔ پناهگاه من است؛ او قلعهٔ محافظ من است، پس هرگز شكست نخواهم خورد.
- شما كه مهر و محبت خداوند را در زندگی خود چشيده‌ايد، مانند يک كودک نوزاد، مشتاق شير روحانی خالص باشيد، تا با خوردن آن، در نجاتی كه به دست آورده‌ايد، رشد نماييد.
- آنگاه شاگردان و مردم را صدا زد و فرمود: «اگر كسی از شما بخواهد پيرو من باشد، بايد از آرزوها و آسايش خود چشم بپوشد و صليب خود را بر دوش گيرد و مرا دنبال كند.»
- من از آن كسان نيستم كه مرگ مسيح را رويدادی بی‌معنی تلقی می‌كنند. زيرا اگر نجات از راه اجرای شريعت و دستورهای مذهبی حاصل می‌شد، ديگر ضرورتی نداشت كه مسيح جانش را برای ما فدا كند.
