- خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دير غضب و پر محبت می‌باشد.
- خداوندا، در طی روز مرا مورد لطف و رحمت خود قرار ده، تا هنگامی كه شب فرا می‌رسد سرودی برای خواندن داشته باشم و نزد خدای حيات خود دعا كنم.
- اما برای دسترسی به اين بركات، علاوه بر ايمان، به خصلت‌های ديگری نيز نياز داريد؛ بلی، بايد سخت بكوشيد كه نيک باشيد، خدا را بهتر بشناسيد و به ارادهٔ او پی ببريد. همچنين بايد حاضر باشيد تا خواسته‌های خود را كنار گذاشته، با صبر و دينداری خدا را با شادی خدمت نماييد. به اين ترتيب، راه را برای قدم بعدی هموار می‌كنيد، يعنی آماده می‌شويد تا انسانها را دوست بداريد. اين محبت رشد كرده، تبديل به محبتی عميق نسبت به انسانها خواهد گشت.
- اگر تمام اموال خود را به فقرا ببخشم و به خاطر اعلام پيغام انجيل، زنده‌زنده در ميان شعله‌های آتش سوزانده شوم، اما نسبت به انسانها محبتی نداشته باشم، تمام فداكاريهايم بيهوده خواهد بود.
- از كسی كينه به دل نگيريد، بلكه اختلاف خود را با او حل كنيد مبادا به خاطر او مرتكب گناه شويد. از همسايهٔ خود انتقام نگيريد و از وی نفرت نداشته باشيد بلكه او را چون جان خويش دوست بداريد زيرا من خداوند، خدای شما هستم.
- محبت تو برايم شيرينتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستايش خواهد كرد، و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دستهای خود را به نيايش به سوی تو دراز خواهم كرد.
- ای تيموتائوس، تو مرد خدايی! از اين اعمال زشت بگريز، و راستی و تقوا را پيشهٔ خود ساز؛ به خدا اعتماد كن؛ انسانها را محبت نما؛ صبور و مهربان باش.
- نسبت به ديگران، پر از محبت باشيد. در اين زمينه مسيح الگوی شما باشد، كه آنقدر ما را دوست داشت كه خود را مانند برهٔ قربانی، به خدا تقديم كرد تا گناهانمان را پاک سازد. خدا نيز از اين قربانی خشنود شد، زيرا محبت مسيح نسبت به ما، در نظر خدا همچون عطر خوشبو بود.
- زيرا پيغامی كه از همان ابتدا به ما داده شد، اينست كه يكديگر را محبت نماييم.
- وقتی فرياد زدم كه پاهايم می‌لغزند! تو، ای خداوند رحيم، به فريادم رسيدی و نگذاشتی بيفتم.
- عزيزان من، حال كه خدا ما را اينچنين محبت نمود، ما نيز بايد يكديگر را دوست بداريم و محبت كنيم.
- محبت برادرانه را در ميان خود ادامه دهيد. فراموش نكنيد كه با غريبه‌ها مهربان باشيد و از ايشان پذيرايی كنيد، زيرا بعضی با اين كار، بی‌آنكه خودشان متوجه باشند، از فرشته‌ها پذيرايی كرده‌اند.
- جواب داد: «نوشته شده كه خداوند، خدای خود را با تمام دل، با تمام جان، با تمام قوت و با تمام فكرت دوست بدار. همسايه‌ات را نيز دوست بدار، همانقدر كه خود را دوست می‌داری!»
- «هر چند کوهها جابه‌جا شوند و تپه‌ها نابود گردند، اما محبت من نسبت به تو هرگز از بين نخواهد رفت و پيمان سلامتی‌ای كه با تو بسته‌ام هيچوقت شكسته نخواهد شد.» خداوند كه تو را دوست دارد اين را می‌گويد.
- عزيزان من، بياييد يكديگر را محبت كنيم، زيرا محبت از خداست و هر كه محبت می‌نمايد، فرزند خداست و خدا را واقعاً می‌شناسد.
- به اين دنيای گناه‌آلود و به آنچه به آن تعلق دارد، دل نبنديد. كسی كه به اين چيزها دل ببندد، در واقع نشان می‌دهد كه به خدا دلبستگی ندارد.
- پس حال، دستوری تازه به شما می‌دهم: يكديگر را دوست بداريد همانگونه كه من شما را دوست می‌دارم.
- اگر مرا دوست داريد، آنچه می‌گويم اطاعت كنيد.
- زيرا رحمت تو بی‌نهايت عظيم است.
- اما با وجود تمام اينها، پيروزی كامل و قطعی همواره از آن ماست! چگونه؟ به ياری عيسی مسيح كه آنقدر ما را محبت كرد كه جانش را در راه ما فدا ساخت!
- تو برای آنانی كه تو را می‌خوانند نيكو و بخشنده و بسيار رحيم هستی.
- كسی مرا دوست دارد كه آنچه می‌گويم اطاعت كند؛ و چون مرا دوست دارد، پدرم خدا نيز او را دوست خواهد داشت و من نيز او را دوست خواهم داشت و خود را به او نشان خواهم داد.
- و ما می‌دانيم كه خدا همه چيزها را برای خيريت كسانی به کار می‌برد كه او را دوست دارند و فرا خوانده شده‌اند تا خواست او را انجام دهند.
- اما خدا كه لطف و رحمتش بيش از حد تصور ماست، ما را آنقدر دوست داشت كه به ما عمر دوباره داد؛ زيرا ما به سبب گناهانمان، روحاً مرده بوديم و می‌بايست تا به ابد دور از خدا به سر ببريم. اما وقتی خدا مسيح را پس از مرگ زنده كرد، به ما نيز عمر دوباره داد. پس ما صرفاً در اثر لطف و فيض خدا نجات پيدا كرده‌ايم.
- خدا با فرستادن فرزند يگانهٔ خود به اين جهان گناه‌آلود، محبت خود را به ما نشان داد؛ بلی، خدا او را فرستاد تا جان خود را در راه ما فدا كند و ما را به زندگی ابدی برساند.
